Rezie Vrancken, 

Sinds 1989 speel ik bij St.Joseph, nadat een ander lid mij benaderde om in te vallen.  Na dat stuk werd ik gevraagd om te blijven waarvan ik tot nu toe nog geen spijt heb. Integendeel, toneel is ondertussen een deel van mijn leven geworden waar ik niet meer zonder kan. 

Het kruipen in de huid van een ander geeft je de mogelijkheid anders te zijn dan in het dagelijkse leven. 

Wat een heerlijke uitlaatklep is na een drukke dag. En als je andere mensen daarmee dan ook nog een paar leuke uren bezorgd en ze enthousiast reageren op een stuk geeft dat zo'n goed gevoel dat je vanzelf wilt doorgaan. 

Toneelspelen is voor mij dan ook een fijne hobby waarbij je samen met je medespelers en regisseur een stuk zo goed mogelijk wilt neerzetten.  Je vormt ieder jaar weer een ander team dat probeert zo goed mogelijk te presteren.

Ik zie het dan ook als een teamsport waarbij je alleen maar goed kunt spelen als je goed genoeg op elkaar ingespeeld bent. 

Ik houd van afwisseling en dat is in toneelspelen voldoende aanwezig.